Οι υπηρεσίες προσφέρονται δια ζώσης στο γραφείο ή και διαδικτυακά
ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ:
– Άγχος
– Κρίσεις πανικού
– Φοβίες (κοινωνική φοβία, αγοραφοβία κ.λπ.)
– Burnout (ψυχική υπερκόπωση προερχόμενη από την εργασία)
– Προβλήματα προσαρμογής, κοινωνικής ενσωμάτωσης
– Συμβουλευτική γονέων παιδιών και εφήβων
– Προβλήματα επικοινωνίας και δυσκολία έκφρασης
– Κατάθλιψη
– Δυσκολίες αυτονόμησης/ενηλικίωσης
– Επαναπροσδιορισμό και στήριξη μετά από προσωπική κρίση
– Εξαρτήσεις (ουσίες, αλκοόλ, τζόγος)
– Διατροφικές διαταραχές
– Ψυχώσεις (σε συνεργασία με θεράποντα γιατρό, εφόσον το ατόμο είναι σε φαρμακευτική αγωγή, σε περίπτωση μεμονωμένου ψυχωσικού επεισοδίου εφόσον υπάρξει άμεση ανταπόκριση, δεν είναι απαραίτητη η φαρμακευτική αγωγή)
Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία Ενηλίκων
Βασικός άξονας στην Ψυχαναλυτική Ψυχοθεραπεία είναι ότι η συμπεριφορά και τα συναισθήματα του ατόμου επηρεάζονται από ασυνείδητες διεργασίες και ενδοψυχικές συγκρούσεις, για τις οποίες το άτομο δεν έχει συνειδητή επίγνωση.
Πρόκειται για θεραπείες βραχείες και μακρόπνοες, με συχνότητα συνεδριών να ποικίλλει ανάλογα με την ιδιαιτερότητα και τις ανάγκες του θεραπευμένου.
Η τεχνική της θεραπείας βασίζεται σε δυναμικά κριτήρια, όπως ο βαθμός οργάνωσης του Εγώ, οι χρησιμοποιούμενες άμυνες του ψυχικού οργάνου και η ποιότητα των αντικειμενοτρόπων σχέσεων, ενώ, παράλληλα, επικεντρώνεται και καλλιεργεί την ικανότητα του ατόμου για ψυχολογική σκέψη και το κίνητρό του για εν συναίσθηση και αλλαγή.
Η ψυχοδυναμική οπτική της συγκεκριμένης θεραπείας με εργαλεία τη μεταβίβαση, την αντιμεταβίβαση, την ερμηνεία, την τεχνική της ουδετερότητας, τη σημασία του θεραπευτικού πλαισίου, στοχεύει καταρχήν στη νοηματοδότηση των συμπτωμάτων και των δυσκολιών που βιώνει το άτομο και κατά δεύτερο λόγο στην εξάλειψή τους.
Ψυχοθεραπεία παιδιών
Η ψυχοθεραπεία παιδιών στηρίζεται στην αλληλεπίδραση παιδιού-θεραπευτή μέσω του παιχνιδιού, του ιχνογραφήματος και της εξιστόρησης παραμυθιών. Μέσα από αυτό το θεραπευτικό πλαίσιο αποπειράται να υποστηριχθεί ψυχοκοινωνικά, με στόχο τόσο στην υγιέστερη ανάπτυξή του, όσο και την ομαλότερη επίλυση των προβλημάτων του.
Ψυχοθεραπεία εφήβων
Η εφηβεία αποτελεί το αναπτυξιακό στάδιο των μεγάλων αλλαγών και κρίσεων. Κάποιοι έφηβοι περνούν αυτό το στάδιο ομαλά, κάποιοι άλλοι όμως χρειάζονται υποστήριξη για θέματα που έχουν άμεση σχέση με την οικογένεια και τους φίλους.
Συμπεριφορές όπως αυτοτραυματισμοί, καταθλιπτική συμπεριφορά, επεισόδια πανικού, διαταραχές ταυτότητας-φύλου, διαταραχές πρόσληψης φαγητού, αυτοκτονικός ιδεασμός, αντικοινωνική συμπεριφορά, χρήση ουσιών, αλλά και συναισθήματα θυμού, κενότητας, αναξιότητας, χαμηλής αυτοεκτίμησης κ.λπ. αποτελούν συχνά προβλήματα με σοβαρές κοινωνικοσυναισθηματικές επιπτώσεις που χρήζουν άμεσης θεραπευτικής παρέμβασης.
Η ψυχοθεραπεία εφήβων δανείζεται στοιχεία τεχνικής τόσο από την ψυχοθεραπεία παιδιών, όσο και από των ενηλίκων.
Στόχοι του ψυχοθεραπευτικού πλαισίου
Η ψυχοθεραπεία παρέχει στα παιδιά και στους εφήβους ένα ασφαλές πλαίσιο όπου έχουν τη δυνατότητα επεξεργασίας της πραγματικότητας και των εμπειριών της ζωής τους.
Μέσω της συμβουλευτικής διαδικασίας εξομαλύνονται συναισθηματικές δυσκολίες, κοινωνικές δυσκολίες, δυσκολίες στη σχολική προσαρμογή, προβλήματα συμπεριφοράς, επιθετικότητα, άγχος αποχωρισμού, απώλεια, αυτοεκτίμηση, φοβίες, διαζύγιο, ασθένεια. Μέσω των ταυτίσεων με το θεραπευτή του επιδιώκεται η συγκρότηση μιας πιο «ώριμης» προσωπικότητας, λιγότερο «εύθραστης», καθώς και η διερεύνηση εναλλακτικών στην επίλυση των προβλημάτων του και την τακτοποίηση των σκέψεων και των συναισθημάτων του.
Παράλληλα, γίνεται συμβουλευτική γονέων ως προς τους χειρισμούς και την εναρμόνιση των παρεμβάσεων.
Θεραπεία ζεύγους
Η θεραπεία ζεύγους αποτελεί μια ειλικρινή «συνάντηση» των δύο συντρόφων στην προσπάθεια επανατοποθέτησης της σχέσης τους, εύρεσης μιας νέας ισορροπίας, πιο υγιούς.
Στη συμβουλευτική γάμου επιδιώκεται:
- η εκμάθηση νέων τεχνικών και δεξιοτήτων επικοινωνίας
- η εκπαίδευση στην ενεργητική ακρόαση, με επικέντρωση όχι μόνο στην απλή ακρόαση του περιεχομένου των λόγων του ζευγαριού, αλλά κυρίως στο συναίσθημα και στην ανάγκη της εκφοράς αυτών
- η κατανόηση της προσωπικής ιστορίας ζωής του κάθε συντρόφου, τις εμπειρίες του και πώς το δυναμικό της «πατρικής οικογένειας» του καθενός επηρεάζει τη σχέση του ζευγαριού
- η ελεύθερη έκφραση των βαθύτερων προσωπικών αναγκών, σκέψεων, επιθυμιών και συναισθημάτων
- η συνειδητοποίηση των τρεχόντων προβλημάτων, αλλά και των μη «λεκτικοποιημένων» διαπροσωπικών συγκρούσεων
Η προοπτική μιας κοινής οπτικής της σχέσης αποσκοπεί καταρχήν στον αμοιβαίο σεβασμό των δύο συντρόφων και κατά δεύτερο λόγο τη μετακίνησή τους σε νέους ρόλους και σε αλλαγή.
