Οικονομάκου Φιλάνθη,
Ψυχολόγος,ψυχοθεραπεύτρια, MSc, PHd
Η διάγνωση ενός μέλους της οικογένειας με μια ψυχική ασθένεια αλλάζει το «τοπίο» στο εσωτερικό της οικογένειας.
Τα συμπτώματα του μέλους που νοσεί και οι αλλαγές στις σχέσεις των μελών που επέρχονται επηρεάζουν ποικιλοτρόπως την ψυχοσυναισθηματική και κοινωνική ζωή της οικογένειας.
Συμπτώματα όπως ο θυμός,ενοχή,ντροπή,ματαίωση,θλίψη έρχονται στο προσκήνιο στα μέλη της οικογένειας και πολύ συχνά δεν μπορούν να τα διαχειριστούν και μερικές φορές,όταν πρόκειται για πιο σοβαρές διαταραχές ,δεν τα εκφράζουν καν ,λόγω του στίγματος και της κοινωνικής αναπαράστασης για την ψυχική ασθένεια.
Η οικογένεια χρειάζεται με την βοήθεια επαγγελματιών ψυχικής υγείας να εκπαιδευτεί σε όλες εκείνες τις πληροφορίες,δεξιότητες και χειρισμούς προκειμένου να βοηθήσει το πάσχον μέλος της.
Αυτό γίνεται με:
α) τη σαφή γνώση και ενημέρωση για την ασθένεια.
β) την απόκτηση δεξιοτήτων προκειμένου να επιλύονται προβλήματα της καθημερινότητας και να αποκαθίσταται η επικοινωνία στους κόλπους της οικογένειας,του φιλικού,σχολικού,εργασιακου περιβάλλοντος.
γ) την παρότρυνση του πάσχοντος να ζητήση βοήθεια.
δ) την υποστήριξη στην τήρηση τυχόν φαρμακευτικής αγωγής και του όλου θεραπευτικού σχεδίου (συνεδρίες με ειδικούς) χωρίς την ύπαρξη κριτικής.
ε) την συνεργασία με το θεραπευτικό πλαίσιο.Οι οικείοι πρέπει να έχουν ρεαλιστικές προσδοκίες.
στ) τον μη αποκλεισμό από το κοινωνικό δίκτυο.Τουναντίον θα πρέπει να γίνει άνοιγμα κοινωνικών σχέσων και να δημιουργηθεί κλίμα εξωστρέφειας,για την αποφυγή της κοινωνικής περιθωριοποίησης όλης της οικογένειας.
η) την αναγνώριση και των αναγκών και των υπολοίπων μελών της οικογένειας.
Είναι σημαντικό να προβληματισθεί η οικογένεια πάνω στο ότι η εμφάνιση ψυχοπαθολογίας μπορεί να σχετίζεται με τα δυναμικά στο εσωτερικό της.
Επίσης,ότι ο πιο αδύναμος «κρίκος» νοσεί συνήθως και όταν δοθεί σωστη καθοδήγηση,συμβουλευτική στα «υγιή» μέλη ,τότε το πρόβλημα συχνά ανατάσσεται.
Η υποστήριξη της οικογένειας επιτρέπει να εξωτερικευτούν τα επώδυνα συναισθήματα,ο λόγος της οικογένειας να μην είναι επικριτικός και να μην αντιμετωπίζεται το πάσχον άτομο ως κακό,ανάξιο ή τρελό.
Η συμμαχία των μελών της οικογένειας προς την κατεύθυνση της διαδικασίας ανάρρωσης είναι σημαντική.Ο θεραπευτής εκπαιδεύει τους οικείους στην επανεπενδυση,στην νέα νοηματοδότηση και βοηθά να επέλθει μια άλλη,πιο υγιή ισορροπία στο εσωτερικό της οικογένειας για το καλό όλων.
Μειώνεται το υψηλό επίπεδο στρες και γίνεται επανασχεδιασμός στην αποφυγή δυσλειτουργιών,ανεπαρκειών που εκλύουν και συντηρούν την παθολογία.
Είναι σημαντικό να μην χαθεί πολύτιμος χρόνος στην αντιμετώπιση του προβλήματος.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι θέματα της ψυχικής σφαίρας αφορούν όλους μας σε διάφορες φάσεις της ζωής μας.Σήμερα μπορεί να είναι ο συγγενής μας, ο φίλος,γείτονας ή συνάδελφος,αύριο εμείς!Ας μην μείνουμε αδιάφοροι και ας μην αφήσουμε τον χρόνο να παγιώσει και να δυσκολέψει το πρόβλημα…
