Οικονομάκου Φιλάνθη,
Ψυχολόγος,ψυχοθεραπεύτρια, MSc, PHd
Το πιο σημαντικό στην αναζήτηση του άλλου μας μισού είναι η αίσθηση πληρότητας που μας προσφέρει.Και αυτό είναι μια εσωτερική διαδικασία απάντησης των βασικών ερωτημάτων της ύπαρξης μας.Ο ψυχαναλυτής Jacques-Alain Miller υποστηρίζει ότι ερωτευόμαστε εκείνον που ανταποκρίνεται στην ερώτηση μας » ποιός είμαι».
Πως όμως διατηρούν την ευτυχία τους τα ζευγάρια;Μια μακροχρόνια σχέση δεν είναι πάντα σταθερή,η προσδοκία ότι όλα πρέπει να είναι πάντα τέλεια δεν είναι ρεαλιστική.Η αποδοχή ότι το αρχικό πάθος της σχέσης αντικαθίσταται στην πορεία σε κάτι πιο ουσιαστικό και βαθύ είναι σημαντικό.
Αφιερώνουμε χρόνο και ενέργεια στις σχέσεις μας.Οι ανθεκτικές σχέσεις δημιουργούνται,δεν προκύπτουν τυχαία.Δεν παραμελούμε να αφιερώνουμε χρόνο στο μαζί.Σίγουρα δεν υπάρχει υποκατάστατο στον ποιοτικό χρόνο με τον σύντροφό μας.
Τα ξεχωριστά ενδιαφέροντα και δραστηριότητες των συντρόφων τονώνουν τη σχέση,όταν επιστρέφουμε από αυτά ανανεωμένοι και έτοιμοι να μοιραστούμε τις εμπειρίες μας.
Οι διαφορές μας ως προσωπικότητες θα πρέπει να δημιουργούν μια ισορροπία και να μας κάνουν να λειτουργούμε ως καλή ομάδα και αυτό επιτυγχάνεται όταν επικεντρωνόμαστε στις θετικές πτυχές αυτών των διαφορών και τις εκτιμούμε.Η στείρα κριτική,ή η κριτική για την κριτική δεν βοηθά τη σχέση μας.
Αποδεχόμαστε ότι ορισμένα προβλήματα δεν επιλύονται.Μερικές φορές κάτι το υπερμεγενθύνουμε και τελικά ανακαλύπτουμε μέσω συμβιβασμού ότι ήταν πολύ μικρότερων διαστάσεων.
Αντιμετωπίζουμε τη σχέση μας ως ένα πεδίο μάχης και ανταγωνισμού ή ως μια ευκαιρία για συντροφικότητα και συνεργασία;Η έννοια της συμπληρωματικότητας συμβάλλει σημαντικά στη σχέση και στην εύρυθμη λειτουργία του σπιτιού και της οικογένειας.
Οι συγκρίσεις δημιουργούν συγκρούσεις.Ο ανταγωνισμός μπορεί μέσα στην οικογένεια εμφανίζεται με πολλές μορφές πχ.ορισμένοι γονείς ανταγωνίζονται για να δουν ποιος είναι καλύτερος γονιός ή ποιος έχει κερδίσει περισσότερο την αγάπη του παιδιού τους.Άλλη μορφή ανταγωνισμού είναι,ποιος κερδίζει περισσότερα χρήματα,ποιος κάνει υψηλότερου κύρους εργασία,ποιος κουράζεται περισσότερο.Ανταγωνισμός όμως και σε κοινωνικές περιστάσεις πχ. ποιος έχει περισσότερες κοινωνικές συναναστροφές.
Έτσι ανακύπτουν στοιχεία ζήλιας και ανασφάλειας,αντί να προσπαθούν από κοινού οι δυο σύντροφοι για την αρμονική συνύπαρξή τους,βρίςκονται ο ένας απέναντι στον άλλον.
Δεν θα πρέπει λοιπόν να εστιάζουμε στα θετικά που κάνουμε εμείς για τη σχέση μας και μόνο στα αρνητικά που κάνει ο σύντροφός μας.
Το πρώτο βήμα για να προφυλαχτούμε από την ανταγωνιστικότητα μέσα στην σχέση είναι να αναγνωρίσουμε τα δικά μας στοιχεία ανταγωνιστικής συμπεριφοράς.Στοιχεία ανταγωνιστικής συμπεριφοράς απο την πατρική μας οικογένεια ή από τον επαγγελματικό μας χώρο,που τα μεταφέρουμε αυτούσια μέσα στη σχέση μας και στο σπίτι μας.
Ας αναρωτηθούμε μήπως με τη συμπεριφορά μας οδηγούμε τον σύντροφό μας να βιώνει απειλές μέσα στη σχέση μας και τι είδους είναι αυτές.Τι είδους ανασφάλειες μπορεί εμείς οι ίδιοι να του ενισχύουμε;
Σε μια συνεργατική σχέση χαιρόμαστε με τα επιτεύγματα του συντρόφου μας.Τα βλέπουμε ως επέκταση των δικών μας,είμαστε περήφανοι γιαυτόν και μιλάμε για αυτά σε φίλους και στην οικογένεια μας.Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να ζήσουμε μια σχέση μοιράσματος,συνεργασίας και συντροφικότητας.
Είναι πραγματικά τέχνη,να αγαπάς τον άλλον άνθρωπο! Η τάση είναι να προσπαθούμε να αλλάξουμε ο ένας τον άλλον,θυμώνουμε,αντιστεκόμαστε και απορρίπτουμε τις διαφορές μας.Αντί να προσπαθούμε να » βελτιώσουμε» τον άλλον,ας του χαρίσουμε την παραδοχή,την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη.
Για να κρατάμε ενεργοποιημένη την αγάπη στη σχέση μας θα πρέπει να συνειδητοποιούμε τρεις μηχανισμούς που χρησιμοποιούμε:
Εξιδανίκευση,με τον μηχανισμό αυτό προσπαθούμε να καθρεφτιστούμε πάνω στον σύντροφό μας ιδανικοί και να νιώσουμε όπως θα θέλαμε να είχαμε νιώσει στην παιδική μας ηλικία.Αγαπημένοι,δηλαδή,απο ένα ιδανικό πλάσμα- την μητέρα μας- και μοναδικοί.
Μεταβίβαση,με τον μηχανισμό αυτό οποιαδήποτε συμπεριφορά του συντρόφου μας,που μας θυμίζει συμπεριφορές που είχαμε υφισταθεί στην αρχή της ζωής μας,μπολιάζεται και με τα ανάλογα συναισθήματα.
Προβολή,με τον μηχανισμό αυτό επιθυμίες,ιδιότητες και συναισθήματα ,τα αφαιρούμε από επάνω μας καθώς μας είναι επίπονο να παραδεχτούμε ότι είναι δικά μας.Αποβάλλουμε τον συσσωρευμένο θυμό και προσπαθούμε να επικρατήσουμε στις γονεϊκές φιγούρες που κάποτε σε αυτές υπήρξαμε πολύ αδύναμοι να αντιδράσουμε.Έτσι τα αποδίδουμε και επιτιθόμαστε στον άλλον γιατί είναι πιο εύκολο παρά στον εαυτό μας.
Η σχέση ενόςζευγαριου είναι ένας ζωντανός οργανισμός ο οποίος έχει κάθε δικαίωμα να εμφανίσει προβλήματα κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Τα συχνότερα προβλήματα που εμφανίζονται αφορούν στην έλλειψη επικοινωνίας,στη διαχείριση των οικονομικών,στην οργάνωση των δουλειών του σπιτιού,στη σεξουαλική ζωή του ζευγαριού,στην ανατροφή των παιδιών,στη σχέση με την οικογένεια του καθενός αλλά και στο κατά πόσο η σχέση είναι η προτεραιότητα του κάθε συντρόφου.
Βασικός άξονας της ψυχοθεραπευτικής- συμβουλευτικής δουλειάς είναι η αποκατάσταση της επικοινωνίας.Αυτό επιτυγχάνεται με τη βελτίωση της αντίληψης του εαυτού και του άλλου,τη δυνατότητα έκφρασης των προσωπικών αναγκών και την αποδοχή της διαφορετικότητας του άλλου.Μέσα από τη συμβουλευτική γίνεται προσπάθεια να αποδεχτούν οι σύντροφοι τα συναισθήματά τους και να συμφιλιωθούν με τον εαυτό τους.Μαθαίνουν να εκφράζουν τις ανάγκες τους με τρόπο εποικοδομητικό ,ώστε να εισακουστούν.Μαθαίνουν να αναγνωρίζουν τη σημασία των πράξεων τους και τον αντίκτυπο αυτών πάνω στον σύντροφό τους.Μαθαίνουν ακόμα και να συγκρούονται με πιο λειτουργικό τρόπο.
Έτσι σταδιακά ξαναχτίζεται η σχέση τους και γίνεται στοχευση εκνέου της ευτυχίας τους.
» Θέλω να σε αγαπώ χωρίς να σε πνίγω,να σε εκτιμώ χωρίς να σε επικρίνω,να σε ακολουθώ χωρίς να επεμβαίνω,να σε προσκαλώ χωρίς να απαιτώ,να σε αφήνω χωρίς ενοχές,να σε κρίνω χωρίς μομφές και να σε βοηθώ χωρίς προσβολές» Virginia Satir
γιατί » αγάπηδεν σημαίνει να κοιτάζονται δύο ανθρωποι μέσα στα μάτια,αλλά να βλέπουν προς την ίδια κατεύθυνση» Antoine de Saint- Exupery.
Όλοι μας λοιπόν έχουμε περιθώρια αυτοβελτίωςης και άρα και βελτίωςης και της σχέσης μας με τον σύντροφό μας.
Δεν είναι άτοπο να αναζητούμε ποιότητες που αρχίζουν απο » ευ» στη ζωή μας.Μπορούμε να διατηρήσουμε την ευτυχία στη συντροφική μας σχέση αρκεί να δουλέψουμε προς αυτήν την κατεύθυνση συνειδητά.
Αντί επιλόγου:
Ας κρατήσουμε σφικτά από το χέρι τον σύντροφό μας και ας πορευτούμε!
Όταν κρατιόμαστε χέρι- χέρι αυξάνουμε το αίσθημα της αγάπης και του ψυχικού δεσίματος,το αίσθημα της σιγουριάς και της ασφάλειας.Ανασύρονται έτσι μνήμες και συναισθήματα από την παιδική μας ηλικία…όταν μας κρατούσαν απο το χέρι οι γονείς μας για να κάνουμε τα πρώτα μας βήματα,όταν αργότερα για να περάσουμε με ασφάλεια έναν δρόμο…
Ας το ξαναζήσουμε λοιπόν με έναν άλλον σημαντικό Άλλον της ζωής μας!
